dopaść

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dopaść (dobiec, dogonić) -pad•nę, -pad•ną; -pad•nij•cie; -padł, -pad•li; -padł•szy; -pad•nięty
dopaść (dokarmić) -pasę, -pasą; -paś•cie; -pasł, -paś•li; -pasł•szy; -pasiony

Słownik języka polskiego PWN*

dopaśćdopadać I
1. «szybkim biegiem, ruchem zbliżyć się do kogoś lub czegoś»
2. pot. «schwytać coś lub kogoś, dotrzeć do tego, kogo długo, usilnie się szukało»
3. «stać się czyimś udziałem»
dopaść siędopadać się pot. «dopaść siebie nawzajem»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego