dopełnić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dopeł•nić -ł•nię, -ł•nią; -ł•nij a. -łń, -ł•nij•cie
dopeł•nienie; -ł•nień
Słownik języka polskiego PWN*
dopełnić — dopełniać
1. «wypełnić jakiś pojemnik lub zbiornik całkowicie»
2. «uzupełnić, skompletować coś»
3. «wykonać to, co należało, aby rzecz zakończyć»
dopełnić się — dopełniać się
1. «uzupełnić się wzajemnie, dopasować się do siebie tak, aby stworzyć zgodną całość»
2. «stać się faktem»
dopełnienie
• dopełnieniowy
1. «to, czym się coś dopełnia, uzupełnia, kompletuje»
2. «część zdania określająca przedmiot, na który się kieruje czynność wyrażana przez orzeczenie»
• dopełnieniowy