dwutakt
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dwu•takt -ktu, -k•cie; -któw
Słownik języka polskiego PWN*
dwutakt
1. «silnik dwutaktowy; też: pojazd z takim silnikiem»
2. «w koszykówce: technika polegająca na wykonaniu dwóch kroków z piłką i przekazaniu jej współgraczowi albo rzuceniu do kosza»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
