dym

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dym -mu, -mie; -mów
dymić -mię, -mią; -m•my, -m•cie
dymić się -mi się, -mią się

Słownik języka polskiego PWN*

dym
1. «lotne produkty spalania unoszące się w powietrzu»
2. daw. «wiejska chałupa lub zagroda, stanowiące podstawę do obliczania świadczeń podatkowych»

• dymny, dymowy
dym bojowy «dym wytwarzany za pomocą pocisków lub świec dymnych w celu oślepienia nieprzyjaciela, maskowania działań lub przekazywania sygnałów»
dymić, dymić się
1. «wydzielać dym»
2. «wydzielać parę»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

dym
dyma
dymić
dymienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „dym” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „dym” w Ciekawostkach

Młodzieżowe Słowo Roku

Kliknij, aby zobaczyć „dym” w Młodzieżowym Słowie Roku

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „dym” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „dym” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego