dysplastyczny

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dysplastycz•ny

Słownik języka polskiego PWN*

dysplastyk «człowiek o budowie łączącej w sobie cechy charakterystyczne dla astenika, atletyka lub pyknika»
• dysplastyczny
dysplazja «nieprawidłowość budowy tkanki, narządu lub organizmu polegająca na niewłaściwych proporcjach ich części»
• dysplastyczny
typ dysplastyczny zob. dysplastyk.

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

dysplastyczny

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego