dziwa

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dziwa -wie, -wę; dziw
dziw -wu, -wie; -wów
dziwo -wa, -wie; -wa, dziw
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

dziwa
1. posp. pogard. «o dużej, niezgrabnej, prymitywnej dziewczynie»
2. posp. obraźl «kobieta o wyzywającym wyglądzie i niemoralnym prowadzeniu się»
dziw «niezwykła rzecz lub nadprzyrodzone zjawisko»
dziwo
1. «niezwykła rzecz»
2. «straszydło, zjawa»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

dziwa I
dziwa II
dziw
dziwo

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „dziwa” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „dziwa” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego