efeb

Wielki słownik ortograficzny PWN*

efeb -bie; -bowie, -bów

Słownik języka polskiego PWN*

efeb
1. «w starożytnej Grecji: pełnoletni młodzieniec będący elewem efebii»
2. «młodzieniec odznaczający się harmonijną budową ciała»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

efeb

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „efeb” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „efeb” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego