eponimiczny
Słownik języka polskiego PWN*
eponim
• eponimiczny
1. «wyraz lub wyrażenie utworzone od nazwy własnej; też: nazwa własna, od której je utworzono»
2. «w starożytności: urzędnik, którego imieniem oznaczono okres jego kadencji»
• eponimiczny
Porady językowe
Zagraj z nami!
