frontispis
Słownik języka polskiego PWN*
frontispis zob. frontyspis.
frontyspis, frontispis
1. «tytuł książki wkomponowany w grafikę, umieszczony na osobnej karcie»
2. «rycina poprzedzająca kartę tytułową książki»
3. «w starych drukach: ozdobna karta tytułowa wykonana techniką miedziorytniczą»