gonfalonier
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gon•falonier -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
gonfalonier
1. «w średniowiecznych republikach włoskich: chorąży stojący na czele milicji miejskiej»
2. «we Florencji w XVI–XVII w.: cywilny zarządca republiki»