grenadier
Wielki słownik ortograficzny PWN*
grenadier -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
grenadier
• grenadierski
1. «w XVII w.: żołnierz pieszy, wyszkolony w rzucaniu granatami ręcznymi»
2. «w XVIII w.: żołnierz oddziałów wyborowych, przeznaczonych do ataków na bagnety»
• grenadierski