harmonika
Wielki słownik ortograficzny PWN*
har•monika -ice, -ikę
Słownik języka polskiego PWN*
harmonika I «zespół cech harmonicznych charakterystycznych dla muzyki danej epoki, szkoły kompozytorskiej, twórcy lub utworu muzycznego»
harmonika II «dawny instrument muzyczny składający się ze szklanych kloszów, umieszczonych na wspólnej osi, wprowadzanych w ruch obrotowy»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
