heksachord
Wielki słownik ortograficzny PWN*
heksa•chord -rdu, -rdzie
Słownik języka polskiego PWN*
heksachord
1. «diatoniczny szereg sześciu dźwięków, stanowiący podstawę podziału materiału dźwiękowego oraz systemu solmizacji od XI do XVII w.»
2. «sześciostrunowy instrument muzyczny»