hiacynt

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Hiacynt (imię) -n•ta, B.= D., -n•cie; -n•towie, -n•tów
hiacynt (kwiat) -n•ta a. -n•tu, B.= M., -n•cie; -n•ty, -n•tów ,
hiacynt (minerał) -n•tu, B.= M., -n•cie; -n•tów ,
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

hiacynt
1. «roślina ozdobna o pachnących kwiatach zebranych w grona»
2. «kamień szlachetny, przezroczysta odmiana cyrkonu»

• hiacyntowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

hiacynt

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „hiacynt” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „hiacynt” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „hiacynt” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „hiacynt” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego