indult
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•dult -l•tu, -l•cie
Słownik języka polskiego PWN*
indult
1. «w prawie kanonicznym: zezwolenie władz duchownych na odstąpienie od przepisu kościelnego»
2. «w prawie średniowiecznym: przywilej przyznający komuś szczególne korzyści»
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Zagraj z nami!
