intermezzo
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•ter•mez•zo -z•za, CMs. -z•zu, -z•zem; -z•zów
Słownik języka polskiego PWN*
intermezzo [wym. intermecco, intermedzdzo]
1. «miniatura fortepianowa komponowana w okresie romantyzmu»
2. «wstawka muzyczno-dramatyczna o charakterze komicznym, wykonywana w antraktach opery włoskiej w XVII–XVIII w.»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
