inżynier
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•żynier -rze; -rowie a. -rzy, -rów (skrót: inż.): inżynier agronom (skrót: inż. agr.), inżynier architekt (skrót: inż. arch.), inżynier chemii (skrót: inż. chem.), inżynier elektryk, inżynier górnictwa (skrót: inż. górn.), inżynier leśnictwa (skrót: inż. leśn.), inżynier rolnik (skrót: inż. rol.) ,
in•żynier gór•nik in•żyniera gór•nika, o in•żynierze gór•niku; in•żynierowie a. in•żynierzy gór•nicy, in•żynierów gór•ników
kobieta agronom, kobieta inżynier, kobieta murarz itp., kobiecie agronomowi itd.
Słownik języka polskiego PWN*
inżynier «osoba mająca wyższe wykształcenie techniczne; też: tytuł nadawany absolwentom wyższych uczelni technicznych»
• inżynierski
• inżynierski
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
