kantylena
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kan•tylena -nie, -nę; kantylen
Słownik języka polskiego PWN*
kantylena
• kantylenowy
1. «melodia o charakterze lirycznym»
2. «w średniowieczu: świecka kompozycja wokalna»
3. «krótka pieśń epicka w poezji średniowiecznej»
4. «kunsztowna strofa sześciowersowa, oparta na dwóch rymach»
• kantylenowy