kijki
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kijek -j•ka, -j•kiem; -j•ki, -j•ków
Słownik języka polskiego PWN*
kijki, kije narciarskie «długie pręty z uchwytem u góry i krążkiem umocowanym w dolnej części, używane przez narciarzy»
kij
• kijek • kijaszek
1. «prosty, gruby patyk»
2. «drewniana lub metalowa laska o specjalnym kształcie, używana do gier sportowych»
• kijek • kijaszek