kiur

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kiur (pierwiastek chem.; symbol: Cm) -ru, -rze, ale: Curie (nazwisko)
kiur (jedn. fiz.; skrót: Ci) -ra, -rze; -ry, -rów, ale: Curie (nazwisko)

Słownik języka polskiego PWN*

kiur
1. «sztucznie otrzymywany promieniotwórczy pierwiastek»
2. «dawna jednostka aktywności ciała promieniotwórczego»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

kiur

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „kiur” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „kiur” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego