koabitacja
Słownik języka polskiego PWN*
koabitacja zob. kohabitacja.
kohabitacja, koabitacja, cohabitation [wym. koabitasją]
• kohabitować, koabitować
1. «współrządzenie organów władzy reprezentujących odmienne opcje polityczne»
2. daw. «współżycie, współdziałanie lub współzamieszkiwanie»
• kohabitować, koabitować
Zagraj z nami!
