kombinacja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kom•bina•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
kombinacja
• kombinacyjny
1. «zestawienie dowolnych elementów tworzące jakąś całość»
2. «w szachach: niespodziewany manewr taktyczny, prowadzący do zdecydowanej zmiany układu sił na szachownicy»
3. «podzbiór zbioru skończonego mający określoną liczbę elementów, których porządek jest nieistotny»
• kombinacyjny
kombinacja klasyczna, norweska «konkurencja narciarska dla mężczyzn, składająca się z biegu na dystansie 15 km i skoków na średniej skoczni»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
