komplementowanie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kom•plemen•tować -tuję, -tują
Słownik języka polskiego PWN*
komplementacja II
• komplementować
1. «dopełnienie, uzupełnienie»
2. «uzupełnianie się efektów fenotypowych dwóch mutacji w odrębnych genach, powodujące powstanie niezmutowanego fenotypu w heterozygocie lub heterokarionie»
• komplementować
komplementować się «wzajemnie mówić sobie komplementy»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
