komunikacja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
komunika•cja -cji, -cję
Słownik języka polskiego PWN*
komunikacja
• komunikacyjny • komunikacyjnie
1. «ruch środków lokomocji między odległymi od siebie miejscami; też: drogi, szlaki i środki lokomocji»
2. «przepływ informacji między urządzeniami, np. telefonami lub komputerami»
3. «przekazywanie i odbieranie informacji w bezpośrednim kontakcie z drugą osobą»
4. «możliwość przedostania się z jednego pomieszczenia lub miejsca do drugiego»
• komunikacyjny • komunikacyjnie
komunikacja podmiejska «środki lokomocji łączące miejscowości położone w pobliżu miasta z tym miastem»
komunikacja regularna, liniowa «komunikacja stała, odbywająca się według określonego rozkładu jazdy»