kondensator
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•den•sator -rze; -ry, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
kondensator
• kondensatorowy • kondensatorek
1. «układ przewodników oddzielonych od siebie dielektrykiem, służący do gromadzenia ładunków elektrycznych równych co do wartości, lecz o przeciwnych znakach»
2. zob. skraplacz
• kondensatorowy • kondensatorek
pojemność kondensatora «stosunek ładunku jednej z elektrod kondensatora do występującej między elektrodami różnicy potencjałów»