kondensatorek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kon•den•satorek -r•ka, -r•kiem; -r•ki, -r•ków
Słownik języka polskiego PWN*
kondensator
• kondensatorowy • kondensatorek
1. «układ przewodników oddzielonych od siebie dielektrykiem, służący do gromadzenia ładunków elektrycznych równych co do wartości, lecz o przeciwnych znakach»
2. zob. skraplacz
• kondensatorowy • kondensatorek
Zagraj z nami!
