korektorka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
korek•tor•ka -r•ce, -r•kę; -rek
Słownik języka polskiego PWN*
korektor
• korektorski • korektorka
1. «osoba zajmująca się korektą tekstów»
2. «pisak albo pojemnik z farbą lub taśmą do zamalowywania lub zaklejania błędów w tekście»
3. «kosmetyk do tuszowania mankamentów cery»
4. «układ lub urządzenie elektroniczne do zmniejszania zniekształceń dźwięku, ostrości obrazu itp.»
5. «urządzenie korygujące coś»
• korektorski • korektorka
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
