korektor

Słownik języka polskiego PWN*

korektor
1. «osoba zajmująca się korektą tekstów»
2. «pisak albo pojemnik z farbą lub taśmą do zamalowywania lub zaklejania błędów w tekście»
3. «kosmetyk do tuszowania mankamentów cery»
4. «układ lub urządzenie elektroniczne do zmniejszania zniekształceń dźwięku, ostrości obrazu itp.»
5. «urządzenie korygujące coś»

• korektorski • korektorka
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…jak typowa czterdziestolatka, ma już problem ze zmarszczkami. Dlatego potrzebuje korektora. Nanosi się go punktowo, pod oczami, wokół nosa i ust…

 

…w ich szufladach wygląda podobnie, a o kolejne nożyczki i korektory dba dział zaopatrzenia. Ale pamiętaj: jeśli naprawdę musisz coś pożyczyć…

 

…dniami rodzinka "tworzy",
Ta pisze, tamten tłumaczy,
A redaktorzy i
korektorzy
Rwą sobie włosy z rozpaczy.

Coraz się mocniej każde przysysa…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego