korkociąg
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kor•ko•ciąg -gu, -giem; -gów
Słownik języka polskiego PWN*
korkociąg
1. «przyrząd do wyciągania korków z butelek, w postaci metalowej spirali z uchwytem»
2. «figura akrobacji lotniczej lub niezamierzony stan lotu»
3. «rodzaj skoku akrobatycznego»
4. «w boksie: niedozwolony cios polegający na zakręceniu rękawicy po dotknięciu ciała przeciwnika»
5. «wirowanie bojera dokoła swej osi»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
