kotewka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kotew•ka -w•ce, -w•kę; -wek
Słownik języka polskiego PWN*
kotew
• kotwowy • kotewka
1. «element budowlany konstrukcji, wiążący z sobą inne elementy konstrukcji w sposób uniemożliwiający ich przesunięcie lub obrót»
2. «śruba lub zagięty na końcach pręt, służące do łączenia np. maszyn, aparatów z fundamentem, murem itp.»
3. zob. kotwica w zn. 1
• kotwowy • kotewka
kotewka orzech wodny «roślina wodna o pływających liściach zebranych w rozetę i jadalnych owocach»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
