kotew

Słownik języka polskiego PWN*

kotew
1. «element budowlany konstrukcji, wiążący z sobą inne elementy konstrukcji w sposób uniemożliwiający ich przesunięcie lub obrót»
2. «śruba lub zagięty na końcach pręt, służące do łączenia np. maszyn, aparatów z fundamentem, murem itp.»
3. zob. kotwica w zn. 1

• kotwowy • kotewka
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…i Więźniem: Więzień poświadcza, "że greckiego wojska / Tysiąc galer na kotwiach pogotowiu stoi". Wojna jest więc nieunikniona.
Następstwu epeisodiów (lub – jak…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego