kołtunić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
koł•tunić -unię, -unią; -uń•cie
Słownik języka polskiego PWN*
kołtunić pot. «zbijać włosy, sierść itp. w kołtun; też: zwijać coś w kłąb»
kołtunić się pot. «o włosach, sierści itp.: zbijać się w kołtun»