kurdiuczny
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kur•diucz•ny: owce kurdiuczne
Słownik języka polskiego PWN*
kurdiuk «złogi tłuszczowe gromadzące się u nasady ogona i na zadzie owiec niektórych ras azjatyckich, zużywane przez zwierzę w okresach głodu»
• kurdiuczny
• kurdiuczny