luneta

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Luneta (gwiazdozbiór) -ecie, -etę
luneta -ecie, -etę; -et

Słownik języka polskiego PWN*

luneta
1. «przyrząd optyczny służący do obserwacji odległych przedmiotów»
2. «odcinek sklepienia kolebkowego, poprzeczny w stosunku do głównego sklepienia budynku»

• lunetowy • lunetka

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

luneta

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „luneta” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „luneta” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „luneta” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego