marabuci

Wielki słownik ortograficzny PWN*

marabut (pustelnik muzułmański) -ucie; -uci, -utów
marabut (ptak) -ucie; -uty, -utów

Słownik języka polskiego PWN*

marabut
1. «ptak o łysej głowie, silnym dziobie i nagiej szyi ze zwisającym workiem skórnym, żyjący w Afryce»
2. «muzułmański mnich lub pustelnik w Afryce Północnej»

• marabuci

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

marabut

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „marabuci” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „marabuci” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „marabuci” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego