markier

Wielki słownik ortograficzny PWN*

mar•kier (osoba) -ra, B.= D., -rze; -rzy, -rów
mar•kier (radiolatarnia) -ra, B.= M., -rze; -ry, -rów

Słownik języka polskiego PWN*

markier
1. zob. marker w zn. 4.
2. «pracownik stoczni, który znakuje materiał przeznaczony do obróbki lub montażu na pochylni»
3. zob. znacznik w zn. 3.
4. daw. «osoba prowadząca rachunki grających np. w szachy lub bilard w lokalu publicznym»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

markier

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego