maronicki

Wielki słownik ortograficzny PWN*

maronic•ki (od: maronita); -c•cy

Słownik języka polskiego PWN*

maronita «członek wspólnoty chrześcijańskiej powstałej w VI w.»
• maronicki • maronitka
Kościół maronicki «wschodni Kościół chrześcijański, mający swoich wyznawców w Syrii i Libanie»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

maronicki

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „maronicki” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „maronicki” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego