metek

Wielki słownik ortograficzny PWN*

metekowie -ków; zob. metojkowie
met•ka -t•ce, -t•kę; -tek

Słownik języka polskiego PWN*

metek zob. metojk.
metojk, metek «w starożytnej Grecji: cudzoziemiec osiedlony w polis»
metka I «surowa, wędzona kiełbasa o konsystencji pasty»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego