miotaczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
miotacz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
miotacz
• miotaczka
1. «sportowiec rzucający młotem, dyskiem, oszczepem lub kulą»
2. «broń do wyrzucania na większą odległość bomb, ognia, min itp.»
• miotaczka