monotypia
Wielki słownik ortograficzny PWN*
mono•typia -pii, -pię
Słownik języka polskiego PWN*
monotypia «technika ręcznego odbijania na zwilżonym papierze rysunku, wykonanego uprzednio wolno schnącymi farbami na płycie szklanej lub metalowej; też: rysunek wykonany tą techniką»