nabierać się
Słownik języka polskiego PWN
nabrać się II — nabierać się pot. «zostać oszukanym lub wykorzystanym»
nabierać się zob. II nabrać się.
Porady językowe
Jak się nazywam?
16.03.2001
Czy wersja żeńska mojego nazwiska to Szponarowa czy Szponarka? Mój Ojciec nie wie, jak poprawnie mówić o Mamie, i jak wtedy będzie brzmiało moje nazwisko jako córki?
Arlena Szponar
Arlena Szponar
zapis cyfrowy na początku zdania
21.12.2012
Szanowni Państwo,
spotkałem się z wieloma opiniami, iż nie należy zaczynać zdania od cyfry. Pytanie moje więc brzmi: czy zgodnie z zasadami poprawnej polszczyzny możemy rozpoczynać zdania od cyfry? Na przykład: „17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”. Czy może poprawniej brzmiałoby zdanie: „Dnia 17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”.
Z góry dziękuję za odpowiedź
Czytelnik
spotkałem się z wieloma opiniami, iż nie należy zaczynać zdania od cyfry. Pytanie moje więc brzmi: czy zgodnie z zasadami poprawnej polszczyzny możemy rozpoczynać zdania od cyfry? Na przykład: „17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”. Czy może poprawniej brzmiałoby zdanie: „Dnia 17 lipca 1875 urodził się wielki poeta”.
Z góry dziękuję za odpowiedź
Czytelnik
Korpus języka polskiego
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... skamieniała (zapobiega temu kilka ziaren ryżu). Z otwartych solniczek nie nabiera się soli końcem noża, a tym bardziej palcami. Nie stawia się...
- ... strażacy twierdzą, że takie akcje w gruncie rzeczy się przydają. Nabiera się choćby wprawy w obsłudze sprzętu. No i ratuje się czyjeś...
- ... grup należeli, przytyli o około 5,5 kilograma.
Kobiety więc nabierają się, wierząc, że rozpoczęcie palenia pomoże im uzyskać idealną figurę. Jeśli...
