nadrzeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
na•drzeć -drę, -drzesz, -drą; -drzyj•cie; -darł, -dar•ła, -dar•li; -darł•szy; -dar•ty
Słownik języka polskiego PWN*
nadrzeć
1. «drąc lub wyrywając coś, zgromadzić pewną ilość»
2. «drąc, zniszczyć dużo czegoś»
3. «zniszczyć dużo czegoś ciągłym używaniem»
nadrzeć się I «zmęczyć się darciem lub wyrywaniem czegoś»
nadrzeć się II «zmęczyć się głośnym lub długotrwałym krzykiem»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
