narzucić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
narzucić -ucę, -ucisz, -ucą; -uć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
narzucić — narzucać II
1. «rzucić coś na wierzch czegoś lub nałożyć do czegoś»
2. «nałożyć jakieś okrycie na ramiona»
3. «zmusić kogoś do zaakceptowania czegoś lub do określonego postępowania»
narzucić się — narzucać się II «zmusić kogoś do przebywania w swoim towarzystwie»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
