Wielki słownik ortograficzny PWN*

nienasycony (którego nie nasycono)

nienasycony (niedający się nasycić); -ceni: związki nienasycone (chem.), para nienasycona (fiz.)

Słownik języka polskiego PWN*

1. «niedający się nasycić lub niemogący się najeść do syta»

2. «zachłanny»

3. «o związku organicznym: mający atomy węgla połączone ze sobą lub z atomami innych pierwiastków wiązaniami wielokrotnymi»

• nienasycenie

roztwór nienasycony «roztwór zawierający mniej substancji rozpuszczonej, niż byłoby to możliwe w danych warunkach»

węglowodór nienasycony «węglowodór zawierający między atomami węgla wiązania wielokrotne»

nienasycony (żarłok)

nienasycony (kolekcjoner)