nieokiełznany
Wielki słownik ortograficzny PWN*
nieokieł•znany (gwałtowny); -ni a. nieokiełzany
Słownik języka polskiego PWN*
nieokiełznany, nieokiełzany
1. «o namiętnościach, żywiołach itp.: niedający się opanować»
2. «taki, którego aktywności nie da się powstrzymać»