nurka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

nur•ka (zwierzę) -r•ce, -r•kę; -rek; zob. norka
Nurek (miasto w Tadżykistanie) -r•ku, -r•kiem; przym.: nurecki
nurek (człowiek) -r•ka, -r•kiem; -r•kowie, -r•ków

Słownik języka polskiego PWN*

nurka zob. norka
• nurkowy
nurek
1. «człowiek nurkujący zawodowo lub uprawiający nurkowanie w celach sportowych»
2. «skok w wodę»

• nurkowy
nurki zob. norki.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego