nurki

Wielki słownik ortograficzny PWN*

nur•ki (futro z nurek) -ków
Nurek (miasto w Tadżykistanie) -r•ku, -r•kiem; przym.: nurecki
nurek (człowiek) -r•ka, -r•kiem; -r•kowie, -r•ków

Słownik języka polskiego PWN*

nurki zob. norki.
nurek
1. «człowiek nurkujący zawodowo lub uprawiający nurkowanie w celach sportowych»
2. «skok w wodę»

• nurkowy
nurka zob. norka
• nurkowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego