oblecieć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•lecieć -lecę, -lecą; -leć, -leć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
oblecieć — oblatywać II
1. «lecąc, okrążyć coś»
2. pot. «przebiec lub przejechać dokoła czegoś»
3. pot. «chodząc lub jeżdżąc, odwiedzić kolejno wiele miejsc lub osób»
4. «spaść, oderwawszy się od czegoś»
obleci pot. «jest do przyjęcia, nadaje się w ostateczności»
