obleci
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•lecieć -lecę, -lecą; -leć, -leć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
obleci pot. «jest do przyjęcia, nadaje się w ostateczności»
oblecieć — oblatywać II
1. «lecąc, okrążyć coś»
2. pot. «przebiec lub przejechać dokoła czegoś»
3. pot. «chodząc lub jeżdżąc, odwiedzić kolejno wiele miejsc lub osób»
4. «spaść, oderwawszy się od czegoś»