oboźny

Wielki słownik ortograficzny PWN*

oboź•ny; -ni

Słownik języka polskiego PWN*

oboźny
1. «główny, obok komendanta, kierownik obozu harcerskiego»
2. «w dawnej Polsce: wyższy urzędnik wojskowy zajmujący się zakładaniem obozów dla wojska, zaopatrzeniem itp.»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

oboźny
oboźna

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „oboźny” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „oboźny” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego